Voor mijn afstudeerproject bij FORUMBEELDTAAL werk ik al geruime tijd aan een serie, ‘Waldeslust’ genaamd.

De serie is te omschrijven als een roadtrip door mijn ‘thuisland’, een ‘reisverslag’ in beeldvorm.

Hoewel het grootste deel van het fotowerk is gedaan volgt de komende maanden nog een flinke klus in de vorm van verdere selectie en samenstelling, de puntjes op de i zetten, en vooral het bepalen en uitwerken van de vormgeving.

Om een klein tipje van de sluier te lichten en als ‘teaser’ is één van de ‘verhaaltjes’ die samen de serie zullen vormen, toegevoegd.

Het is de bedoeling dat deze serie, samen met anderen, in de maand november van dit jaar in fotogalerie Pennings Foundation in Eindhoven geëxposeerd wordt.

In een later stadium volgt uiteraard meer informatie.

Waldeslust

Limburg, en dan met name de omgeving van Roermond, is mede gevormd door de rivieren de Rijn (in een ver verleden), de Maas met zijn huidige Maasplassen en de Roer.

Het gebied heeft een internationaal karakter; de grenzen met Duitsland en België zijn dichtbij waardoor taal en tradities dicht bij elkaar liggen en grenzen gemakkelijk overschreden worden.

Hier ben ik geboren en getogen, ben ik getrouwd en zijn mijn kinderen ter wereld gekomen, heb er gewerkt en woon er nog steeds.

Hier voel ik mij thuis, het is mijn thuisland.

In dit thuisland ben ik ‘op reis’.

In een tijd ver voor internet ontdekte je de wereld via ansichtkaarten, boeken en tijdschriften.

Beelden uit klassieke roadtrips deden verlangen naar verre oorden; het gras bij de buren is immers altijd groener?

“Waldeslust” is het ‘verre oord’ in mijn eigen omgeving, een bundel korte verhaaltjes, een reisverslag in beeldvorm.

Rondstruinend heb ik toevallige ontmoetingen met mensen en situaties en probeer ik het bijzondere van het gewone alledaagse in beelden te vangen.

Het is mijn roadtrip door mijn ‘thuisland’.

Bie Tiel, een café in ’t Reutje (St. Odiliënberg):

Drie generaties en zes biersoorten in 110 jaar. 

Na 51 jaar sluit de laatste uitbaatster, Mariet Smeets

met pijn in het hart de deur: “Ik ben wel een beetje 

bang. Ik zal ze (‘de jongens’) missen”.